همدلی یک ویژگی مهم برای یک روانشناس تربیتی است زیرا آنها باید بتوانند احساسات دیگران را درک کنند و به روشی ظریف واکنش نشان دهند. این همدلی باید دارای مرزهای مناسبی باشد که به روانشناس اجازه می‌دهد بدون در نظر گرفتن آن احساسات، با احساس شخص دیگری آشنا شود. چیزی که گاهی اوقات "شهود" نامیده می شود، اغلب مهارت های مشاهده ای خوب است که با دانش آمیخته شده است، و احساس قوی همدلی با سایر افراد در ایجاد این شهود مهم است.
این یک ویژگی ضروری برای یک روانشناس تربیتی است زیرا برای ادامه تحقیقات یا درمان باید اطلاعات دقیقی داشته باشد. گوش دادن فقط شامل نشستن و شنیدن صحبت های شخص نیست، اگرچه این یکی از عناصر گوش دادن است. شنونده خوب بودن همچنین به معنای درک زبان بدن، توجه به زمانی که فرد مردد است یا در حال تقلا است و حتی قادر به شناسایی زمانی است که شخص کاملاً صادق نیست. علاوه بر این، شنوندگان خوب باید به وضوح از طریق زبان بدن، نظرات و در صورت لزوم سوالات پیگیری کنند که می شنوند و می فهمند.
همانطور که اداره آمار کار اشاره می کند، داشتن مهارت حل مسئله خوب یکی دیگر از ویژگی های مهم برای همه روانشناسان است. حل مسائل اساساً جوهره کاری است که یک روانشناس تربیتی با جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات و اعمال آن در یک موقعیت انجام می دهد. مثال‌هایی از مشکلاتی که ممکن است یک روانشناس تربیتی حل کند شامل این است که چرا دانش‌آموز با یک مفهوم خاص یا سبک تدریس دست و پنجه نرم می‌کند، چه سطح آموزشی در مراحل رشد خاصی مناسب است یا اینکه چگونه می‌توان به دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص خدمت کرد.
یک منشور اخلاقی دقیق برای یک روانشناس تربیتی ضروری است. آنها با اطلاعات محرمانه کار می کنند و تصمیماتی می گیرند که می تواند تأثیر عمیقی بر زندگی یک فرد داشته باشد. در نتیجه، مهم است که آنها به اخلاق حرفه خود و همچنین قوانین اخلاقی خود پایبند باشند و به جای آسیب رساندن به فردی که با آنها کار می کنند، تعهد کمک کنند.
این شاید مهم‌ترین ویژگی همه باشد، زیرا اگر روانشناس نتواند با محتمل‌ترین گروه هدف به طور مؤثر کار کند، ویژگی‌های فوق برای روانشناس آموزشی مفید نیست. کار با کودکان اساساً با کار با بزرگسالان متفاوت است و نیاز به یک روانشناس دارد که به کودکان احترام بگذارد و به آنها اجازه دهد تا حدی خودمختاری داشته باشند و در عین حال تشخیص دهد که آنها از نظر رشد در مرحله بسیار متفاوتی با بزرگسالان و سایر کودکان در سنین مختلف هستند. یک روانشناس تربیتی باید بتواند با کودکان اعتماد و ارتباط برقرار کند تا مؤثر واقع شود.
روانشناسی تربیتی یک رشته جوان اما در حال رشد در حوزه بزرگتر روانشناسی است. روانشناسان آموزشی ممکن است بر روی بهبود نمرات آزمون در مدرسه، مشاوره با دانش آموزان و والدین، یا کار با کارکنان و معلمان از جمله وظایف و تخصص ها کار کنند. با ویژگی‌های فوق، روانشناسان تربیتی می‌توانند به طور مؤثر در رشته خود کار کنند و نتایج را برای دانش‌آموزان در تمام سطوح تحصیلی بهبود بخشند
