این بروشور مربوط به تمام افرادی است که تحت عمل جراحی ستون فقرات از هر نوع قرار می گیرند. اگرچه اشاره زیادی به کمر وجود دارد، اما حفظ این اصول از قسمت فوقانی کمر و گردن نیز محافظت می کند. همچنین ممکن است برای شرایط غیر جراحی کمر مناسب باشد.
ستون فقرات ساختار پیچیده ای است که از استخوان ها (مهره ها)، دیسک های بین مهره ای، رباط ها، اعصاب و ماهیچه ها تشکیل شده است که امکان تحرک (حرکت) و ثبات (محافظت) را فراهم می کند.
ستون فقرات از 33 مهره مجزا تشکیل شده است که به پنج ناحیه گردنی (گردن)، سینه ای (بالای پشت)، کمری (پایین کمر)، خاجی و دنبالچه (دنباله) تقسیم می شوند. ستون فقرات مستقیم به بالا و پایین نمی رود، اما دارای سه منحنی طبیعی است که به پخش بار کمک می کند.
بین هر مهره یک دیسک قرار دارد. دیسک‌ها به حرکت بین مهره‌ها اجازه می‌دهند، اما به جذب بار ناشی از فعالیت‌هایی مانند خم شدن و بلند کردن کمک می‌کنند. هر دیسک دارای یک مرکز نرم (هسته) است که توسط حلقه های بیرونی فیبری سخت (حلقه) احاطه شده است. دیسک های سالم الاستیک و فنری هستند.
بارگذاری بیش از حد یا غیرعادی ستون فقرات می تواند باعث انحطاط (ساییدگی و پارگی) یا آسیب (به عنوان مثال برآمدگی یا افتادگی) دیسک شود. رباط های متعددی بین مهره ها در طول ستون فقرات وجود دارد. آنها در برابر حرکت بیش از حد مقاومت می کنند و بنابراین به ایجاد ثبات در ستون فقرات کمک می کنند.
ماهیچه های ستون فقرات دو وظیفه اصلی دارند. عضلات سطحی اجازه می دهند و حرکت ستون فقرات را انجام می دهند. عضلات ثبات عمقی شما محافظت و ثبات را برای ستون فقرات فراهم می کنند. این عضلات عبارتند از: عرضی شکم (عضله عمیق شکم)، دیافراگم، کف لگن و مولتی فیدوس (عضله عمقی پشت). تحقیقات نشان داده است که به دنبال یک دوره کمردرد، این عضلات کارایی خود را در تثبیت کمر و لگن از دست می دهند.
تصویر: ماهیچه های ثبات مرکزی. بازیابی کف لگن. © فیزیوتراپی سو کرافت.
هنگامی که درد از بین می رود، آنها به طور خودکار قدرت خود را به دست نمی آورند. این باعث می شود ستون فقرات شما در برابر قسمت های بعدی کمردرد آسیب پذیر شود. تمرینات پایداری عمیق به کاهش درد، افزایش عملکرد و جلوگیری از آسیب بیشتر کمک می کند. ورزش های عمومی مانند پیاده روی یا شنا به طور خاص ماهیچه های پایداری شما را تقویت نمی کند، اگرچه در ادامه ورزش و قدرت عمومی مهم خواهد بود. این تمرینات ثباتی خاص در بیمارستان آغاز می شود. فیزیوتراپیست شما می تواند با استفاده از تصویربرداری اولتراسوند عملکرد عضلات پایداری شما را ارزیابی کند و با بهبود انقباض، تمرینات چالش برانگیزتری را به شما نشان دهد. این کار معمولاً دو تا سه هفته پس از جراحی در اتاق فیزیوتراپیست ها انجام می شود.
طناب نخاعی از طریق کانال نخاعی که توسط قوس مهره ای (لامینا) تشکیل می شود، به سمت پایین ستون فقرات می رود. اعصاب نخاعی از طریق سوراخ های جانبی (فورامن) که توسط مهره های مجاور تشکیل شده اند از ستون فقرات خارج می شوند. اعصاب اطلاعات را بین مغز و بقیه بدن حمل می کنند. این اطلاعات شامل دستورات حرکتی خروجی به عضلات و اطلاعات حسی دریافتی از پوست، عضلات و مفاصل است.
هنگامی که فضای کافی برای خروج عصب از ستون فقرات وجود ندارد (تنگی) اعصاب می توانند تحریک یا فشرده شوند. این ممکن است به دلیل آسیب دیسک، تغییرات استخوانی یا وجود التهاب باشد. این می تواند باعث علائمی مانند سوزن سوزن شدن، بی حسی یا درد در پاها شود. میزان کاهش این علائم پس از جراحی کمر به فرد، میزان فشرده سازی و مدت زمانی که علائم وجود داشته است بستگی دارد. درد عصبی پس از جراحی می تواند به سرعت برطرف شود، اما اگر آسیب شدیدتر باشد، ممکن است کمی بیشتر طول بکشد.
همه افراد پس از جراحی با سرعت متفاوتی بهبود می یابند. بازیابی به موارد زیر بستگی دارد:
بدن انسان با گذاشتن بافت همبند که اغلب بافت اسکار نامیده می شود، بهبود می یابد. میزان بهبودی بین افراد متفاوت است، اما معمولاً در چهار هفته، بافت همبند به 60 درصد، در هفته ششم به 80 درصد و در هفته 12، 100 درصد قدرت را به دست می‌آورد.
با این حال، کنترل، قدرت و استقامت عضلات پشتیبان ستون فقرات، شانه و لگن می‌تواند بیشتر طول بکشد.
دیسککتومی / لامینکتومی - اگر دیسککتومی کرده اید، میزان بهبودی بین سه تا شش ماه است. بافت نرم مانند ماهیچه، رباط و دیسک 12 هفته طول می کشد تا بهبودی کامل حاصل شود. قبل از این زمان نباید هیچ گونه وزنه برداری انجام دهید.
فیوژن/تعویض دیسک: اگر فیوژن یا تعویض دیسک داشته اید، میزان بهبودی بین شش تا 12 ماه است، زیرا بهبود کامل استخوان ممکن است 12 ماه طول بکشد. جراحی گردن معمولاً شامل فیوژن است. اگر مطمئن نیستید که چه کاری انجام شده است، لطفاً با پزشک خود صحبت کنید. اینها فقط برآورد هستند. بهبودی شما ممکن است سریعتر باشد یا بیشتر طول بکشد. اگر دیر بهبودی دارید، نگران نباشید، زیرا همه افراد متفاوت هستند.
جراحی‌های کم تهاجمی ممکن است سطح درد مرتبط با جراحی را کاهش داده، حرکت راحت‌تر و بازگشت زودتر به عملکرد را در برخی موارد فراهم کنند. زخم بسیار کوچکتر است و بیومکانیک ستون فقرات ممکن است کمتر مختل شود. با این حال، نرخ بهبود بافت همبند یکسان است. برخی از بازه‌های زمانی برای بازگشت به فعالیت‌های بعدی، ممکن است تا زمانی که درد شما اجازه می‌دهد، کاهش یابد.
سن - متأسفانه این درست است که هر چه سن شما بیشتر باشد زمان بیشتری برای بهبودی خواهید داشت.
تناسب اندام - هر چه سطح آمادگی عمومی شما قبل از جراحی بالاتر باشد، سریعتر بهبود خواهید یافت. هرگز برای شروع برای بهبود تناسب اندام دیر نیست. حتی یک بهبود کوچک بهبودی شما را افزایش می دهد.
کنترل عضله - هرچه کنترل، قدرت و استقامت عضلات شما بهتر باشد، ریکاوری بهتری خواهید داشت. فیزیوتراپیست شما ممکن است بتواند به شما راهنمایی کند که چگونه به این هدف دست یابید. هیچ وقت برای بهبود کنترل ماهیچه ای دیر نیست، اگرچه درد ممکن است شما را از انجام برخی تمرینات بازدارد. حتی یک بهبود کوچک در عضلات موجود، ریکاوری شما را افزایش می دهد.
کنترل تنفس - الگوهای صحیح تنفس تاثیر مستقیمی بر کنترل عضلات ستون فقرات دارد. تنفس باید آرام باشد و هوا به سمت قاعده ریه ها کشیده شود و نفس های آهسته طولانی مدت خارج شود. عضلات گردن را شل کنید.
علائم قبل از عمل - علائم شدید پا که باعث ضعف یا بی حسی می شود ممکن است منجر به بهبودی طولانی تر شود. کمردرد شدید قبل از جراحی نیز ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا برطرف شود.
